Malawi. Warmhartigheid.
Een tijdje geleden preekte Ds Smelt in de Vredeskerk. Kern van zijn boodschap was, “als je de armen niet ziet, zie je Jezus niet.” Oef, dat was een zeer heftige uitspraak. Die kwam hard aan. De vraag komt dan op, wie zijn dan de armen in mijn omgeving ? Wie ken ik, wie zou ik dan kunnen zien. Aan wie moet ik dan aandacht geven. Die arme kan ook heel dichtbij zijn. In je eigen gezin, in je eigen buurt. Je buurvrouw, je eenzame vader of je eenzame moeder. Bij Plus supermarkt in Wezep. Als je in Zwolle loopt. Als je in Roemenië bent om te helpen. Als je op vakantie bent in Turkije, Egypte, of Griekenland dan voel en zie je de armoede. Vanmorgen las ik in 1 Korintiers 15 vers 58, “zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn.” Dat is een enorme stimulans om anderen te helpen zonder de bedoeling daar iets voor terug te krijgen. Daar zorgt God wel voor.
Ik moest denken aan Fakson Phiri in Malawi. Hij is de voorzitter van het comité dat er voor verantwoordelijk is dat onze Central Farm in Chitunda, Malawi, goed loopt. Hij is vader van een aantal kinderen waarvan enkelen zijn getrouwd. Met z’n alle wonen ze op het land dat Fakson toebehoort. Hij heeft in tegenstelling tot veel anderen allerlei dieren. Geiten, kippen en varkens. Hij verzorgt ook onze twee geiten. Bella onze moedergeit en Isa haar zoontje van vier maanden. We hebben Bella twee jaar geleden als pasgeboren geitje gekregen van Fakson. Nu hebben we twee geiten. Fakson heeft een zeer warm hart. Hij wil altijd alles voor iedereen wel doen. Hij heeft echt oog voor de armen om zich heen. Hij staat klaar voor iedereen. Fakson en zijn gezin, kinderen en klein kinderen, behoren tot de aller allerarmsten mensen in Chitunda. In de periode december tot en met april/mei eten ze vooral gedroogde bladeren van struiken om het hongergevoel niet te merken. Zijn kleinkinderen zijn structureel ondervoed en hebben van die hele grote opgezette buiken. Ik zag een kleindochtertje van Fakson. Haar ogen vertelden me dat ze niet lang meer zal leven. Net als vele anderen in Malawi op dit moment.
De vraag is wie zijn dan de armen in mijn omgeving ? Voor ons zijn dat ook maar vooral de mensen in Malawi. We leren hen hoe ze op hun eigen grond met veel minder arbeid, veel en veel meer opbrengst kunnen krijgen. Vandaag hadden we contact. De vijftig maisakkers die we de afgelopen drie maanden hebben gepland staan er schitterend voor. De mais heeft grote sterke stengels, een prima kleur en staat volop in bloei. Mensen uit de wijde omgeving komen kijken en verwonderen zich. We noemen ons landbouwsysteem Farming Godsway. Wij bidden tot God of hij er ook voor wil zorgen dat de maiskolven voldoende korrels zullen geven zodat er weer eten is. Leven. Vertrouwen.
U kunt ons steunen met uw gebed, met een bezoekje aan ons Goede Doelen Outlet in Wezep bij Super Tank, of gewoon geld geven. Binnenkort krijgt u de mogelijkheid om zelf een gezin als Fakson te helpen. Heel persoonlijk verbinden we u met een gezin in Malawi. Als je de armen ziet, zie je Jezus. Als je Jezus ziet, zie je wonderen. Als je wonderen ziet, huil je van geluk.
Hartelijke groet,
Stichting The Art of Charity
Bo Teerling
www.stichtingcharity.nl
Banknummer; NL29 Rabo 0118 3557 32 tnv Stichting Charity Apeldoorn.
Malawi. Warmhartigheid.
Malawi. Warmhartigheid.
Oldebroek.net - Door, voor en van inwoners uit de gemeente Oldebroek.
Re: Malawi. Warmhartigheid.
Malawi.Een totaal andere wereld.
De afgelopen drie maanden ben ik in Malawi geweest. Terug in Nederland wordt dan regelmatig de vraag gesteld ‘en hoe was het ? ‘. Het antwoord op die vraag vind ik erg lastig. Ja, het was zwaar. Ja, het was heel erg nuttig. Nee, we hadden van tevoren niet een heel programma gemaakt. Ja, we voelden heel duidelijk dat God ons stuurde. Steeds op het juiste moment werd de weg nadrukkelijk door God gewezen. Nee, dat had ik van te voren niet kunnen bedenken dat zoiets bestaat. Nu zeg ik volmondig, ja ,God wijst je de weg als je dat aan Hem toevertrouwd.
Malawi is niet alleen een heel ander land op een heel ander continent. Het is ook een totaal andere cultuur. Soms bekijk ik fotoboeken van Nederland rond 1900. Ja, dat komt wel in de buurt. Rond 1900 woonden mensen op de Veluwe in plaggenhutten. Misschien heeft u dat weleens gezien. Half in de grond, piepklein. Een dak van gras. Geen stromend water, geen gas, geen elektriciteit. Vaak geen eten of zeer eenzijdig eten. Dat lijkt er inderdaad veel op. Alleen de mensen die er in wonen zijn zó totaal verschillend. Niet alleen de huidskleur. Een Malawiaan denkt totaal anders dan een Veluwenaar rond het jaar 1900. Eerst dacht ik dat de slavernij in de 19e eeuw, nu nog steeds zijn invloed heeft op het doen en laten van de mensen in Malawi. Zelf zeggen ze dat dit niet het geval is. Ze vertellen dat vooral de impact van de Tweede Wereldoorlog nog alle dagen voelbaar zijn. Toen zijn er ongeveer 1 miljoen Malawianen omgekomen. Ze werden opgeroepen om als Engelse kolonie te vechten voor de Engelsen.
Ik heb talloze gesprekken gevoerd. Met mensen hoog en laag. Iedereen noemt als meest belangrijke in zijn leven de ‘home village’. Daar waar je geboren bent bepaalt wie je bent. Daar ga je jaarlijks een paar keer naar toe. Dan breng je wat mee. Meestal voedsel. Wie zijn home village niet respecteert wordt uitgestoten. Dat betekent dus dat je jezelf moet redden. Je echt zelf redden in Malawi is vrijwel onmogelijk. Alles is met iedereen verbonden. Wanneer er iemand ziek is, of wanneer er iemand in het ziekenhuis ligt, is er de hele dag een leger van mensen om het ziekbed. Het loopt de hele dag door. Ze nemen van alles mee. Maar het belangrijkste wat ze met elkaar doen is samen bidden. Samen in de Naam van Jezus heffen ze het loflied aan. Samen bespreken ze wat er moet gebeuren met de patiënt. Ze gaan niet naar hun werk, ze vergeten afspraken. Ze komen gewoon niet op de afspraak of veel te laat. Soms toonde ik me iets verontwaardig omdat men niet op tijd was. Niet op tijd is dan zomaar vier uur te laat. Dan vroeg ik waarom ben je zo laat. De neef van mij broer ligt in het ziekenhuis. Broer is niet hetzelfde als bij ons. Als je in hetzelfde dorp of streek bent geboren is het ook je broer. Maar we hadden toch een afspraak. Ja dat zou best kunnen maar ik ben er nu toch…! Ja klopt, laten we maar beginnen. Sociale cohesie. Onderdeel van hun cultuur.
In de komende kerkbodes zal ik regelmatig een item beschrijven op basis van een gebeurtenis tijdens deze reis en wat we nu precies hebben gedaan. Ook zullen we u op de hoogte houden van de activiteiten die we in Nederland hebben. De eerste daarvan is wel de jongerenreis komende zomer. Er hebben zich 22 jongeren en 4 volwassenen aangemeld. Om een deel van de kosten te dekken houden ze aan het einde van de maand februari een huis aan huis actie. Ze hebben toestemming van de gemeente Oldebroek om huis aan huis toiletpapier te verkopen. Het geld dat ze ermee verdienen wordt gebruikt om een deel van de reissom te betalen. Dus koopt u gerust, het is voor een uitstekend doel. Malawi.
Hartelijke groet,
Stichting The Art of Charity
Bo Teerling
www.stichtingcharity.nl
Banknummer; NL29 Rabo 0118 3557 32 tnv Stichting Charity Apeldoorn.
De afgelopen drie maanden ben ik in Malawi geweest. Terug in Nederland wordt dan regelmatig de vraag gesteld ‘en hoe was het ? ‘. Het antwoord op die vraag vind ik erg lastig. Ja, het was zwaar. Ja, het was heel erg nuttig. Nee, we hadden van tevoren niet een heel programma gemaakt. Ja, we voelden heel duidelijk dat God ons stuurde. Steeds op het juiste moment werd de weg nadrukkelijk door God gewezen. Nee, dat had ik van te voren niet kunnen bedenken dat zoiets bestaat. Nu zeg ik volmondig, ja ,God wijst je de weg als je dat aan Hem toevertrouwd.
Malawi is niet alleen een heel ander land op een heel ander continent. Het is ook een totaal andere cultuur. Soms bekijk ik fotoboeken van Nederland rond 1900. Ja, dat komt wel in de buurt. Rond 1900 woonden mensen op de Veluwe in plaggenhutten. Misschien heeft u dat weleens gezien. Half in de grond, piepklein. Een dak van gras. Geen stromend water, geen gas, geen elektriciteit. Vaak geen eten of zeer eenzijdig eten. Dat lijkt er inderdaad veel op. Alleen de mensen die er in wonen zijn zó totaal verschillend. Niet alleen de huidskleur. Een Malawiaan denkt totaal anders dan een Veluwenaar rond het jaar 1900. Eerst dacht ik dat de slavernij in de 19e eeuw, nu nog steeds zijn invloed heeft op het doen en laten van de mensen in Malawi. Zelf zeggen ze dat dit niet het geval is. Ze vertellen dat vooral de impact van de Tweede Wereldoorlog nog alle dagen voelbaar zijn. Toen zijn er ongeveer 1 miljoen Malawianen omgekomen. Ze werden opgeroepen om als Engelse kolonie te vechten voor de Engelsen.
Ik heb talloze gesprekken gevoerd. Met mensen hoog en laag. Iedereen noemt als meest belangrijke in zijn leven de ‘home village’. Daar waar je geboren bent bepaalt wie je bent. Daar ga je jaarlijks een paar keer naar toe. Dan breng je wat mee. Meestal voedsel. Wie zijn home village niet respecteert wordt uitgestoten. Dat betekent dus dat je jezelf moet redden. Je echt zelf redden in Malawi is vrijwel onmogelijk. Alles is met iedereen verbonden. Wanneer er iemand ziek is, of wanneer er iemand in het ziekenhuis ligt, is er de hele dag een leger van mensen om het ziekbed. Het loopt de hele dag door. Ze nemen van alles mee. Maar het belangrijkste wat ze met elkaar doen is samen bidden. Samen in de Naam van Jezus heffen ze het loflied aan. Samen bespreken ze wat er moet gebeuren met de patiënt. Ze gaan niet naar hun werk, ze vergeten afspraken. Ze komen gewoon niet op de afspraak of veel te laat. Soms toonde ik me iets verontwaardig omdat men niet op tijd was. Niet op tijd is dan zomaar vier uur te laat. Dan vroeg ik waarom ben je zo laat. De neef van mij broer ligt in het ziekenhuis. Broer is niet hetzelfde als bij ons. Als je in hetzelfde dorp of streek bent geboren is het ook je broer. Maar we hadden toch een afspraak. Ja dat zou best kunnen maar ik ben er nu toch…! Ja klopt, laten we maar beginnen. Sociale cohesie. Onderdeel van hun cultuur.
In de komende kerkbodes zal ik regelmatig een item beschrijven op basis van een gebeurtenis tijdens deze reis en wat we nu precies hebben gedaan. Ook zullen we u op de hoogte houden van de activiteiten die we in Nederland hebben. De eerste daarvan is wel de jongerenreis komende zomer. Er hebben zich 22 jongeren en 4 volwassenen aangemeld. Om een deel van de kosten te dekken houden ze aan het einde van de maand februari een huis aan huis actie. Ze hebben toestemming van de gemeente Oldebroek om huis aan huis toiletpapier te verkopen. Het geld dat ze ermee verdienen wordt gebruikt om een deel van de reissom te betalen. Dus koopt u gerust, het is voor een uitstekend doel. Malawi.
Hartelijke groet,
Stichting The Art of Charity
Bo Teerling
www.stichtingcharity.nl
Banknummer; NL29 Rabo 0118 3557 32 tnv Stichting Charity Apeldoorn.
Oldebroek.net - Door, voor en van inwoners uit de gemeente Oldebroek.